Tweede bezoek aan onze zusterkerk te Abbotsford, B.C., Canada
Na mijn eerste reis eind oktober vorig jaar, mocht ik in juli 2011 – nu voor het eerst samen met mijn vrouw - opnieuw een bezoek brengen aan onze zusterkerk te Abbotsford in het westen van Canada. Met als belangrijkste doel om het avondmaal daar te mogen bedienen.
Na een voorspoedige reis werden we op het vliegveld van Vancouver opgewacht door de scriba met zijn vrouw, br. en zr. J. Vantil. Het was voor mij een hartelijk weerzien en voor mijn vrouw een hartelijke kennismaking.
We logeerden vervolgens bij de fam. J. Vanlaar, net als de vorige maal. Ook dat was weer een fijne ervaring.
De leden van de gemeente hadden zich voorgenomen om ons in de twee weken die we bij hen zouden zijn, ook geregeld iets van de omgeving te laten zien. Dat begon al op de dag van aankomst: toen liepen we al na de lange reis druk pratend over een strandje langs de kust!
Zo kwamen we in de gezinnen in een ongedwongen toestand, goed voor nadere kennismaking en voor gesprekken. Maar soms ook wel wat vermoeiend als je de hele dag Engels moet spreken...
We werden in onze contacten opnieuw getroffen door het feit dat we op zo’n enorme afstand van elkaar het zelfde geloof mochten delen en ook het kerk zijn in een situatie van miskenning en isolement. Zo konden we elkaar wederzijds bemoedigen en vertroosten.
Op twee kostelijke zondagen mochten we tweemaal eredienst houden in een daar voor geschikte conferentieruimte in een hotel.
De eerste zondag, 10 juli, werd voorbereiding gehouden voor het Heilig Avondmaal dat we op de laatste zondag samen hebben gevierd.
De preken betroffen vier in het Engels vertaalde preken die al in DGK te Zwolle waren gehouden, waaronder twee preken uit de Heidelbergse Catechismus.
De gemeente te Abbotsford was niet in grootte toegenomen, maar ook waren er gelukkig geen leden vertrokken. Het blijft een kleine kerk met als vaste bezoekers een groot gezin dat nog niet lid is geworden.
Verder werd ik, net als bij mijn eerste bezoek, uitgenodigd om een kerkenraadsvergadering bij te wonen.
Het was verheugend op te merken dat de Bijbelvertaling die men had overgenomen uit de CanRC (New International Version) vervangen wordt. De NIV is namelijk een vrije vertaling volgens de principes van de Nieuwe Bijbelvertaling. Daar bestaat dus een groot bezwaar tegen. Men heeft nu de New King James Version op proef ingevoerd. Het is de bedoeling dat deze na een half jaar de vaste Bijbelvertaling wordt.
Deze vertaling wordt overigens ook in de Australische kerken (FRCA) gebruikt.
Ik heb in mijn preken mijn Schriftcitaten aangepast aan de vertaling van de NKJV, wat een duidelijke winst bleek.
Daarnaast werd er ook een gemeentevergadering belegd. Ik heb daar een toespraak mogen houden over “De stem van de Goede Herder, Johannes 10”.
In de bespreking hebben we aandacht gegeven aan de vraag in hoeverre het luisteren naar en volgen van de stem van de Goede Herder hetzelfde is als het samen de hals buigen onder het juk van Christus (zie art. 28 NGB). Van daaruit hebben we doorgesproken over de houding die nodig is m.b.t. de achtergeblevenen in de Canadese kerken (CanRC).
Op een aparte avond met de jeugd hebben we hier nog verder over doorgesproken m.b.t. hun contacten op de CanRC-scholen. Met name voor de jeugd is het moeilijk dat ze in zo’n geďsoleerde positie zijn gekomen.
Het is voor de band met deze kleine gemeente goed om als leden (en verenigingen) van DGK nog wat extra aandacht te besteden aan de contacten met Abbotsford, en dan in het bijzonder met de jeugd.
Ook de mogelijkheid van een eventuele uitwisseling met jeugd uit onze kerken is op die avond nog even ter sprake gebracht.
Zo hadden we in twee weken een drukke maar rijke tijd in het midden van onze zustergemeente.
Op 18 juli verlieten we Abbotsford voor een reis door de overweldigende natuur van Brits Columbia, om op 3 augustus jl. weer veilig terug te keren in Nederland.
We zijn de Here dankbaar dat we dit bezoek hebben mogen brengen. Het heeft een grote indruk bij ons achter gelaten.
Moge de Here Zijn kleine gemeente te Abbotsford staande houden en de reformatie in Canada voortzetten.