De weg tot en in een huwelijk in de Here (8)


Onderscheiden posities en taken (1)


De door de Here bewerkte en geboden vreze voor Hem en Zijn Woord moet ook doorwerken bij de onderscheiden taken binnen het huwelijk. De HERE schiep op onderscheiden wijze man en vrouw. En in beide woont nu de Heilige Geest als in een tempel. Dat heeft consequenties voor de manier waarop je je kleedt en gedraagt als jongen en als meisje. Ook leert je dat over de wijze waarop je je voorbereidt op je huwelijk. Het heeft zeker ook gevolgen voor allerlei gewone dagelijkse taken binnen het huwelijk.

Heilige orde binnen het huwelijk


Als je in hartelijk geloof erkent dat de Here jullie heeft samengevoegd, en dat Hij dat werk in Christus ook in jullie wil voortzetten, dan blijkt dat natuurlijk niet pas op het moment dat je moet zeggen: we gaan toch maar niet scheiden. Maar dan zal dat je aanzetten om vanaf het eerste uur van je huwelijk je inzet en aandacht, je energie en tijd, op de ander te richten. Die gerichtheid is een essentieel onderdeel van je hele huwelijksleven geworden. Want door de Here, door Zijn schepping en herschepping, is je vrouw je eigen vlees geworden. En is je man je eigen vlees geworden. En daarom heb je de ander zo lief.
De onderscheiden taken voor man en vrouw heeft de Here ingebed in die liefdesband. Ze vormen daar een vast onderdeel van. Die mag je daarvan niet losmaken! Ook daarvan geldt: wat God samengevoegd heeft, scheide de mens niet! Die onderscheiden taken en opdrachten mogen we dus ook niet gaan veranderen. Ook ten aanzien van die onderscheiden taken moeten we niets anders willen dan zoals de Here het heeft bedoeld. Want anders gaat het mis met de liefdesband in de Here.
Ik wil echter, dat gij dit weet: het hoofd van iedere man is Christus, het hoofd van de vrouw is de man, en het hoofd van Christus is God; ... hij (de man) is het beeld en de heerlijkheid Gods, maar de vrouw is de heerlijkheid van de man, want de man is niet uit de vrouw, maar de vrouw uit de man. De man is immers niet geschapen om de vrouw, maar de vrouw om de man. (1 Kor.11:3,7-9)

Deze orde is door God aangewezen, vrijmachtig en soeverein. Een heilige orde die erop gericht is om in volmaakte harmonie onze God en Here te kunnen dienen. Om naar Zijn wil te kunnen handelen in gehoorzaamheid.
Je wil je huwelijk toch heiligen in de HERE? Je wil toch leven in de band van de volmaaktheid (Kol.3:14 ), dat is de band van de echte liefde tot God en daarom ook tot elkaar? Dan heeft die orde van de Here zijn praktische gevolgen voor de onderlinge taakverdeling binnen je huwelijk en de manier waarop je met elkaar omgaat. Dan is die orde ook bepalend voor je denken over het mogen krijgen van kinderen, en hoe de opvoeding van deze kinderen vorm moet krijgen. Dan heeft die orde invloed op het besteden van je aandacht en je tijd. En op de taken die je als gehuwden nu ook binnen de kerk mag krijgen.

Hoofd-zijn


Die heilige orde binnen het huwelijk is ook de orde van het gezag van Christus. Christus is de Koning der koningen, de Heer der heren, maar ook het Hoofd der hoofden, als het gaat om de huwelijken en gezinnen. Wanneer wij over het hoofd zijn van de man nadenken, begint het dus daarmee: Christus heeft namens God zeggenschap over de man. Dat moet de man gelovig aanvaarden en in heel zijn leven in praktijk brengen, ook waar het gaat om de verhouding tot zijn vrouw, die hij als geschenk van God ontvangen heeft. Hij moet Christus door Zijn Woord en Geest ten volle in zijn hart te laten regeren, waar het zijn taken als beeld, als vertegenwoordiger van God op aarde betreft. Alleen zo kan hij een goede echtgenoot-in-de-Here zijn. Net zoals de overheid een dienares van God is, zo dient elke man Christus als zijn Hoofd te erkennen, die hem het gezag heeft gegeven om te regeren in zijn huis, zijn gezin. Ook in de leiding van zijn vrouw.

Wat houdt dat hoofd-zijn nu in de praktijk precies in? Hoe geef je als man daar inhoud aan? Of laat je de leiding toch maar liever aan je vrouw over? Laten we wel goed blijven zien, dat er hier een goddelijke roeping ligt richting de man. Het is maar niet iets dat in je aanleg of karakter moet liggen. Ook niet iets dat je samen met je vrouw bepaalt. Het is een rechtstreekse opdracht van de Here aan de man. Zijn positie komt voort uit de paradijsopdracht: beeld, vertegenwoordiger van God te zijn (1 Kor.11:7). De man dient als eerste naar buiten te treden in de maatschappij (Gen.2:15,20; Spr.31:23; Ps.128:2). Hij is ook de eerstverantwoordelijke voor de zorg voor zijn gezin. En het is Christus Zelf aan wie de man hierover verantwoording moet afleggen (1 Kor.11:3, Hebr.4:13). Dat vraagt al een stuk voorbereiding in de verkerings- en verlovingstijd. Dat vraagt oefening bij Gods Woord in een pas begonnen huwelijksleven. Oefening van man en vrouw.

En hoe, op welke manier, geeft de man dan leiding aan de vrouw? Wat is daarbij zijn grondhouding? We hebben al eerder gewezen op Ef. 5:22v waarin de Here ons de diepe inhoud en opdracht van het huwelijksleven in Christus voorhoudt (aflevering 5 en 7). Hier herinneren we aan de opdracht voor de man: Mannen, hebt uw vrouwen lief als u zelf. Voedt haar en koestert haar, zoals Christus de gemeente.
Voeden en koesteren. Het gaat om een heel intieme trouwe liefdesverhouding. Hier wordt de man gevraagd zijn vrouw met tedere zorg en liefde te omringen, zoals Christus de gemeente als zijn lichaam in stand houdt. Dat is een prachtige opdracht! En voor de vrouw ook een heerlijk gegeven! De zorgzame liefde van Christus voor zijn lichaam, zijn bruid, de kerk, dient hier als richtlijn voor de man, om zijn vrouw lief te hebben als zijn eigen lichaam. Maar wat falen de mannen daarin niet vaak en diep! Het eigen zondige hart zit de man zo vaak in de weg. We zijn er immers van nature, dat is door onze zondige aard, op uit zelfs onze eigen vrouw te haten! Dat kan zich uiten in verwaarlozing of in heerszuchtig gedrag. Maar de man moet zich ook in het voorgaan en leiding geven laten leiden door het voorbeeld en de roeping van de Here Jezus Christus. Als man moet je je daarbij laten gezeggen door de liefde van Christus als het Hoofd van de man. En zo in je gedrag willen afspiegelen de liefdevolle wijze waarop Christus Zijn gemeente leidt. Wat dit voor de vrouw betekent, hopen we in de volgende aflevering te behandelen.

Bewijs haar eer


Er staat in Gods Woord nog een extra aanwijzing van de Here, op welke wijze de man aan zijn vrouw leiding moet geven, hoe hij haar voor moet gaan. En welke vergaande consequenties zijn handelen heeft, juist in de omgang met zijn vrouw.
We lezen dat in 1 Petr.3:7:
Desgelijks gij, mannen, leeft verstandig met uw vrouwen, als met brozer vaatwerk, en bewijst haar eer, daar zij ook mede-erfgenamen zijn van de genade des levens, opdat uw gebeden niet belemmerd worden
.
Onze gebeden kunnen belemmerd worden wanneer ons leven niet in overeenstemming is met de heiliging van Gods naam. Wanneer wat wij zeggen of doen niet past bij de gehoorzaamheid aan Gods wil en de komst van Zijn Rijk (zie HC vr. en antw. 117). Dat is aan de orde wanneer wij in ons leven niet tonen dat wij onze naaste liefhebben als onszelf. Dan zeggen we wel Christus te kennen, maar dat blijkt dan niet uit ons gedrag. Wij kunnen vaak nog wel met onze mond zeggen dat wij de ander liefhebben, maar het komt erop aan dat ons hart erbij betrokken is, dat we ernaar handelen (1 Joh.3:18). De liefde in de huwelijken, waar Ef.5 over spreekt, is wat anders dan alleen verliefdheid en romantiek. Als je als man je vrouw niet echt in alles trouw liefhebt, maar uit bent op jouw eigen genoegens, jouw bevrediging, jouw eer, dan handel je tegen Christus! Dan leef je 'onverstandig', dat is naar vleselijke wijsheid en niet naar geestelijke wijsheid, die van Boven is (Jac.2:13-18, Ef.5:15-21). In dat geval wil God onze gebeden niet verhoren (Jac.4:3, 1 Joh. 2:20-22). Petrus wijst er later in zijn brief opnieuw op, dat wij om te kunnen bidden wel nuchter moeten zijn en tot bezinning komen. Deze bezinning komt vooral tot uiting in de onderlinge omgang:
Het einde aller dingen is nabijgekomen. Komt dus tot bezinning en wordt nuchter, opdat gij kunt bidden. Hebt bovenal bestendige liefde jegens elkander, want de liefde bedekt tal van zonden (1 Petr.4:7).


Laten we onze verhouding in ons huwelijk eens toetsen aan deze woorden. Want onze verhouding met God Zelf staat daar niet los van, maar is juist bepalend voor de onderlinge omgang. Daarbij is het nodig dat we uit de roes komen van het wereldse ik-gerichte denken. De roes van het zoeken naar eigen gelijk en eigen eer. Daarbij is nodig dat we vrijkomen van het willen afgeven en vitten op de ander. In plaats daarvan zullen we tegenover onze eigen vrouw de zoekende liefde de boventoon moeten laten voeren. En dus ook daarin zo geheel anders willen zijn. Door om haar te geven en aan haar te denken. Door niet ruw te zijn, af te snauwen of te kleineren (Kol.3:19). Want zij is onze eer waard!
Man en vrouw zullen elkaar dus nooit mogen negeren, links laten liggen. Man en vrouw mogen ook niet maar hun eigen weg gaan, zich overgeven aan eigen ontplooiing of eigen verstrooiing. Nee, de man is het hoofd, dat is roeping en opdracht van de Here. Hij geeft leiding, hij gaat voorop. Maar met het oog op zijn vrouw en zijn gezin. Maar vooral met het oog op Christus (Kol.3:17)!

Desgelijks gij mannen, leeft verstandig met uw vrouwen..."
(1 Petr.3:7).

Met het verstand van het geloof moeten de mannen inzien: de vrouwen zijn nota bene mede-erfgenamen! Zij hebben evenveel genade ontvangen in Christus als de mannen. Ze zijn evenzeer gekocht met Christus' bloed. Ook z¡j zijn het eigendom van Christus. En ze verdienen daarom met zachtheid en in liefde te worden tegemoet gekomen.
Ook in de houding van man naar vrouw past de nederigheid die de Here Jezus heeft getoond in zijn liefde voor zijn gemeente. Geen hooghartigheid, ruwheid of onverschilligheid. Anders raakt de verhouding van de man tot zijn hoofd Christus radicaal verstoord. En kan de man uiteindelijk zelf zijn aanspraak als erfgenaam verspelen. Als de gebeden worden belemmerd, is er geen toegang meer tot de troon der genade. Laten de mannen heel zuinig zijn op het kostbare geschenk van een vrouw-in-de Here!

Wat zou er een kracht vanuit gaan in de gezinnen én in de kerken, als we de Here en Zijn liefde zó in onze huwelijken en gezinnen laten regeren! Door liefdevolle aandacht voor elkaar te tonen in de verhouding van hoofd-zijn van de man en onderdanig-zijn van de vrouw. En door in die liefdevolle verhouding de Here te volgen en te dienen. Door echt geheel anders te zijn in de huidige epidemie van echtscheidingen en dreigingen van echtscheidingen. Want we hebben Christus leren kennen! Daar mogen we dan de zegen van de Here op verwachten. Een zegen die doorwerkt in Zijn kerk. En die ook buiten de kerk kan worden opgemerkt!

Bespreekpunten


Voor de bespreekpunten van deze aflevering wil ik verwijzen naar de volgende aflevering waar de positie en de taak van de vrouw binnen het huwelijk aan de orde komen. De bespreekpunten kunnen het beste dan voor beide afleveringen tegelijk worden behandeld.
De onderlinge betrokkenheid van man en vrouw komt m.i. dan beter tot zijn recht.
(wordt vervolgd)